My Motylki

spasiona

- płeć: kobieta
- wiek:22
- waga najwyższa:95 przy wzroście 165
- waga obecna: 54
- waga najniższa:50
- wzrost:171
- BMI:18.47
- waga do której dążysz:44
- jak znalazłeś to forum? szukałam aktywnych forum
________________________

- masz ED (jak tak to jakie i od kiedy)? leczyłaś się?:

Zaczęło się od emocjonalnego jedzenia w podstawówce , potem znaczne ograniczane jedzenia które przeobraziło się w bulimię. Próbowałam z niej wyjść , chodziłam na terapię , jedyne co mi po niej zostało to zbędne kilogramy. Byłam też u psychodietetyka dla którego rozwiązaniem było jedzenie "zbilansowanych " posiłków od których bym tylko tyła.

- jak to wszystko zaczęło się u Ciebie?:

Zaczęło się w podstawówce (7-8 lat) kiedy zdradziła mnie najlepsza przyjaciółka z przedszkola. Zaczęłam zajadać stres jedzeniem. Nie byłam zbyt zdolnym dzieckiem i nie szło mi w szkole. Tutaj nałożył się jeszcze większy stres i początki stanów depresyjnych. Zajadałam wszystkie emocje słodyczami i bardzo szybko przytyłam. Potem standardowo w szkole wykluczenie ze strony rówieśników i wyśmiewanie z powodu wagi( nie dziwię im się). Ogólnie wtedy towarzyszyły mi same myśli o tym jak się zabić , w jaki sposób to zrobić itp.

Klasy 4-6 praktycznie nie pamiętam , pamiętam tylko to że od zawsze towarzyszyło mi zajadanie się słodyczami. Gimnazjum tak samo, jedyne to że udało mi się dojść to okropnej wagi 95 kg przy wzroście 165 ( około). Już wtedy jedynie co do siebie czułam to obrzydzenie co zostało do dzisiaj. Pod koniec gimnazjum postanowiłam się za siebie wziąść. Zdrowa dieta , bieganie itp. Schudłam do 56 kg ( w około 2 lata ) najbardziej intensywnie chudłam w wakacje przed liceum , natomiast tutaj już starałam się znacznie zmniejszać kalorię. Czułam się słaba natomiast już wtedy zaczęłam czuć że lubię uczucie głodu w żołądku. Natomiast tutaj tez zaczęły się pierwsze głupie pomysły z wymiotowaniem jedzenia. ( Bulimii nie popieram , wolę się głodzić niż wpaść w to okropne koło przeżerania się i wymiotów)

Ale zaczęło się od tego że któregoś dnia po treningu miałam ochotę na lody i wtedy pomyślałam że zamiast jeść gałki zjem wszystkie i zwymiotuje. To była najgorsza decyzja w moim życiu, teraz sobie myślę , grubasie mogłaś tego nie wpierdalać. Po co ?. Zaczęłam więcej biegać i obniżyłam kalorię do jakiś 1500 kcal , dużo natomiast na tamtemu moment zatrzymał mi się okres. Nie przejęłam się tym. Starałam się pomijać posiłki, zapijać głód woda i więcej ćwiczyć. Miałam wtedy niesamowitą motywację , stany depresyjne zniknęły. Nienawiść do swojego ciała była zawsze. Ciągle mi coś nie pasowało. Wtedy tez odkryłam jakieś grupy z proana już dawno nieaktywne. Ale kiedy weszłam na zdjęcia, to było przepiękne. Chciałam tak wyglądać. Zaczęłam stosować się do zasad na grupach. Próbowałam różnych diet 100-900 kcal. Trochę schudłam ale matka zaczęła coś zauważać. Kazała mi jeść normalnie. Walczyłam z nią długo. Potem matka zabrała mnie do lekarza a ten stwierdził ze musze więcej jeść. Wtedy byłam głupia i miałam bardzo dużo stresu w szkole więc zaczęłam normalnie jeść ( czyli za dużo, jak na spaślaka przystało). Doszedł stres związany z maturą i objadanie się. Ale nie że za dużo zjadłam , tylko wpychanie w siebie do póki nie miałam odruchów wymiotnych i tak pełnego żołądka że nie mogłam się ruszać z bólu. Najgorszemu wrogowi temu nie życzę. Trochę utyłam do tych nieszczęsnych 54 kg , na tamten moment nie chudłam ani nie przytyłam więcej. Po zdanej maturze poszłam na studia ( na Psychologię) jakoś mnie to wtedy interesowało. Zmieniałam prace by studiowałam niestacjonarnie , mój stan psychiczny wogle się nie poprawia. Zaczęłam chodzić do psychiatry i na terapię . Powiem szczerze że, nic mi ta terapia nic nie dała., Jedynie leki od psychiatry spowodowały że nie było aż tak hujowo. Przestałam czuć ciężaru na sercu.

Aktualnie jestem w stanie w którym brak mi motywacji , staram się jeść zdrowo i stopniowo coraz mniej. Natomiast przez moją leniwą dupę i brak konsekwencji kiedy jem mało to potem kończy się to napadem na lodówkę i wymiotami. Tak bardzo siebie nienawidzę, przestałam chodzić na terapię bo miałam dość pierdolenia że za mało jem. Porzuciłam leki od psychiatry bo nie mam już na to pieniądze. Zaczynam teraz nowe studia , związane bardziej z rachunkowością. Chciałabym je zacząć chudsza chociaż o kilogram. Od października będę miała multisport i na pewno będę chodzić na nią codziennie. Nie mieszkam już z rodzicami tylko z chłopakiem który jest chudy i mało je więc nie będzie mnie kontrolował ile jem.

Więc chciałabym prosić o dodanie, chciałabym czerpać motywację i czuć że nie jestem sama ze swoim tłuszczem.

- podaj adres bloga (jeżeli masz): nie mam
- dlaczego chcesz dostać się na to forum? czego od nas oczekujesz?:
Chciałabym poczuć że nie jestem sama
- co wiesz o pro anie?: mało , chciałabym wiedzieć więcej. Natomiast wydaje mi się że charakteryzuje ją chudość która jest cudowna..

- co i ile zazwyczaj jesz będąc na "diecie"? Czy używasz/używałaś wspomagaczy (jak tak to jakich?):
przestałam liczyć kalorie bo mniej wiecej wiem już co ile ma

najczęściej wygląda to tak :
śniadanie
płatki owsiane 2 łyżki , woda , 2 łyżki skyra naturalnego , garść mrożonych malin, łyżeczka nasion chia, erytrytor

2 śn
śliwka , jabłko

obiad
zupa z soczewicy , dyniowa , brokułowa, cukiniowa

kolacja
albo napad który zwracam albo kanapka z serkiem białym i warzywa

- czym jest dla ciebie ED?

Bulimia to dla mnie największe gówno. Natomiast odmawianie sobie jedzenia nie jest złe to tylko dyscyplinowanie się
- napisz coś od siebie, co tylko chcesz. im więcej, tym lepiej dla Ciebie:

Chciałabym zostać dodana, natomiast jeśli ktoś uważa że powinno być inaczej chciałbym prosić o feedback dla czego.

Chciałabym poczuć się częścią grupy i czerpać motywację